VIROU POESIA – POEZIIĜIS

 


VIROU POESIA

fazer poemas me acalma

só escrever me alivia
chuva boa vem da alma
desce a espinha me arrepia

meu coração bate palma
ele que mal batia
aonde foi aquele trauma
quando virou poesia?

com sua voz tão macia
o poema esconde o jogo
fingindo ser água fria

o que tanto consumia
se perde se apaga o fogo
e essa cinza? é poesia?

 

POEZI-IĜIS

poeziumi jen trankvilo
nur verkado min bonfartas
bena pluvo animon gardas
tra la spino tremigilo

aplaŭdas ĝin mia kor’
apenaŭ pulsadis ĝi
ĉu traŭmato iris for
kiam iĝis poezi’?

per voĉo tre ege milda
la poemo kaŝas sin
ŝajnas esti akvo frida

kio konsumadis ĝin
forbruligita ĉu tio?
ĉu cindro? ĉu poezio?

VIROU POESIA – POEZIIĜIS

Deixe um comentário

O seu endereço de e-mail não será publicado. Campos obrigatórios são marcados com *

Rolar para o topo