repetir

Tomou

nas mãos um livro antigo, lido há mais de quarenta anos. Na época,
o encanto lhe fora arrebatador. Agora, percorria as linhas sinuosas com um novo
e desconhecido olhar, mais calmo, diverso, variegado. Ali estava um novo livro,
e um novo leitor, ambos melhores. Repetir era uma revelação.

Ao contemplar a chuva espessa do verão, pontilhada por clarões
solenes no céu, recordou a tempestade assustadora que presenciara, angustiado,  em outro verão,  havia mais de quarenta anos. E voltou a sentir
a mesma visita sinistra de um pensamento opressivo, disforme, corrosivo. Caía
agora a mesma chuva antiga, diante dos mesmos olhos turvos de então. Repetir
era um atavismo doloroso.

É preciso aprender a repetir, sem repetir.

ripeti

Li prenis en siajn manojn
malnovan libron, legitan antaŭ pli ol kvardek jaroj. Siatempe, la raviĝo tute
kaptis lin. Nun, li sekvis la sinuajn liniojn per nova, nekonata rigardo, pli
trankvila, diversa, bunta. Jen tie troviĝis ia nova libro, kaj ia nova leganto,
ambaŭ pli bonaj. Ripeti estis ia revelacio.

Komtemplante la densan
someran pluvon, punktitan per solenaj flagroj sur la ĉielo, li ekmemoris la
timigan tempeston, kiun li ĉeestis en alia somero, antaŭ pli ol kvardek jaroj.
Kaj li sentis denove la saman mornan viziton de premanta penso, misforma, koroda.
Nun faladis la sama antikva pluvo, antaŭ la samaj iamaj okuloj malklaraj.
Ripeti estis dolora atavismo.

Estas necese lerni
ripetadon, sen ripetado.