Year: 2023

 

PSV – jan 2023

Recebi uma visita da Sra. Cegueira. Mulher esguia, séria e
de poucas palavras. Entrou, sentou-se na beira de uma poltrona da minha sala,
girou os olhos pelo ambiente e indagou sem preâmbulos:

–  Quê tens olhado?

– Olho o mundo, os homens e alguns bichos.

– Quê tens visto?

– Alguma dor, alguma alegria.

– Quê pretendes?

– Olhar ainda um pouco mais, e ver melhor.

Ela esboçou um sorriso mínimo, que podia ser de ironia ou de
comiseração.

– Não mereces. Podias ter olhado melhor, visto melhor. Mau
uso tens feito dos olhos que te dei; merecias perdê-los. Mas, para teu consolo,
encontrei hoje muitos que sequer olharam o mundo, os homens, os bichos. E nada
viram, ao cabo. Assim, deixo-te ainda um pouco de olhos. Tem juízo, trata de
olhar melhor, de ver o que importa.

– Que importa?

A Sra. Cegueira deu um suspiro de desencanto, levantou-se, e
saiu com passos silenciosos, sem se despedir.

 

VIZITO

 

Mi akceptis viziton de S-ino Blindo.
Svelta, serioza, vortŝparema virino. Ŝi envenis, sidiĝis sur la rando de fotelo
en mia vizitĉambro, rapide promenigis la okulojn tra la ĉambro kaj demandis,
sen enkondukaj esprimoj:

– Kion vi rigardas?

– Mi rigardas la mondon, la homojn, kaj
kelkajn bestojn.

– Kion vi vidas?

– Iom da doloro, iom da ĝojo.

– Kion vi intencas?

– Rigardi ankoraŭ iom pli, kaj pli bone
vidi.

Ŝi apenaŭ montris diskretan rideton, kiu
povus esti ironia aŭ kompata.

– Vi ne meritas. Vi povus rigardi pli
bone, vidi pli bone. Malbonan uzon vi faradas de la okuloj, kiujn mi donis al
vi; vi meritus perdi ilin. Sed por via konsolo, mi renkontis hodiaŭ multajn
homojn, kiuj eĉ ne rigardis la mondon, la homojn, la bestojn. Kaj fine ili
nenion vidis. Do, mi lasas al vi ankoraŭ por iom da tempo okulojn. Estu pli
saĝa, klopodu rigardi pli bone, vidi tion, kio gravas.

– Kio gravas?

S-ino Blindo suspiris elreviĝe, stariĝis
kaj foriris per silentaj paŝoj, sen adiaŭo.