Unindo os interessados em aprender Esperanto com amigos esperantistas.
Unindo os interessados em aprender Esperanto com amigos esperantistas.
La pordo de la infero
Torino, laŭdire, estas magia urbo. Ne nur pro tio, ke ĝi estas la urbo de la venonta Universala Kongreso de Esperanto. Tie, la nigra kaj blanka magioj miksiĝas. Pluraj lokoj en la urbo montras tion.
Unu el la lokoj plej …
Brazilo forte klopodas aprobi leĝon kontraŭ la falsnovaĵoj en la reto. La leĝo, aprobenda en la parlamentejo de la lando, estas nomata de la gazetaro: “Leĝprojekto pri Fake News”, kiu celas batali la disvastigon de falsaj kaj trompaj informoj en interr…
Brazilo forte klopodas aprobi leĝon kontraŭ la falsnovaĵoj en la reto. La leĝo, aprobenda en la parlamentejo de la lando, estas nomata de la gazetaro: “Leĝprojekto pri Fake News”, kiu celas batali la disvastigon de falsaj kaj trompaj informoj en interr…
Surbaze de la artikolo de Folha de São Paulo, oni prezentas dek belajn kaskadojn por viziti en diversaj partoj de Brazilo. La listo inkludas “Cachoeira do Tabuleiro” en Minaso, “Cachoeira do Buracão” en Bahio, “Cachoeira Santa Bárbara” en Gojaso, kaj a…
Surbaze de la artikolo de Folha de São Paulo, oni prezentas dek belajn kaskadojn por viziti en diversaj partoj de Brazilo. La listo inkludas “Cachoeira do Tabuleiro” en Minaso, “Cachoeira do Buracão” en Bahio, “Cachoeira Santa Bárbara” en Gojaso, kaj a…
Vésper mora no meu quintal.
As pessoas não acreditam, e eu folgo que não creiam, mas
assim é.
Nas tardes de maio, assim que o sol se vai, ela desce em
silêncio, com seu lume alegre, e passeia
pelo gramado. E beija o cacho de uvas, e trepa no tronco do velho abacateiro
ranzinza, e arranca dele um sorriso de avô. E acaricia uma orquídea, e cheira o
limão que amadurece, e faz cócegas na orelha do meu cão.
A mim ela me olha de longe, com seu olhar de doces
travessuras. E posso ler naqueles olhos-luzes que ela me convida a conhecer sua
morada do céu.
– Um dia, Vésper, um dia eu hei de visitá-la no céu…
Venuso
Venuso
loĝas en mia korto.
La
homoj ne kredas, kaj al mi ĝuas, ke ili ne kredas, sed tiel estas.
En
majaj vesperoj, tuj post la sunforiro, ŝi silente malsuprenvenas, kun sia gaja
lumo, kaj promenas sur la herbejo. Kaj kisas grapolon de vinberoj, kaj grimpas
la trunkon de la maljuna, malbonhumora avokadarbo, kaj estigas en ĝi avan
rideton. Kaj ŝi karesas orkideon, kaj flaras maturiĝantan citronon, kaj jukas
la orelon de mia hundo.
Ŝi
rigardas min de malproksime, per sia rigardo de dolĉa petolado. Kaj mi povas
legi sur tiuj lumokuloj, ke ŝi invitas min ekkoni ŝian loĝejon en la ĉielo.
—
Iam, Venuso, iam mi vizitos vin en la ĉielo…
Vésper mora no meu quintal.
As pessoas não acreditam, e eu folgo que não creiam, mas
assim é.
Nas tardes de maio, assim que o sol se vai, ela desce em
silêncio, com seu lume alegre, e passeia
pelo gramado. E beija o cacho de uvas, e trepa no tronco do velho abacateiro
ranzinza, e arranca dele um sorriso de avô. E acaricia uma orquídea, e cheira o
limão que amadurece, e faz cócegas na orelha do meu cão.
A mim ela me olha de longe, com seu olhar de doces
travessuras. E posso ler naqueles olhos-luzes que ela me convida a conhecer sua
morada do céu.
– Um dia, Vésper, um dia eu hei de visitá-la no céu…
Venuso
Venuso
loĝas en mia korto.
La
homoj ne kredas, kaj al mi ĝuas, ke ili ne kredas, sed tiel estas.
En
majaj vesperoj, tuj post la sunforiro, ŝi silente malsuprenvenas, kun sia gaja
lumo, kaj promenas sur la herbejo. Kaj kisas grapolon de vinberoj, kaj grimpas
la trunkon de la maljuna, malbonhumora avokadarbo, kaj estigas en ĝi avan
rideton. Kaj ŝi karesas orkideon, kaj flaras maturiĝantan citronon, kaj jukas
la orelon de mia hundo.
Ŝi
rigardas min de malproksime, per sia rigardo de dolĉa petolado. Kaj mi povas
legi sur tiuj lumokuloj, ke ŝi invitas min ekkoni ŝian loĝejon en la ĉielo.
—
Iam, Venuso, iam mi vizitos vin en la ĉielo…
Kiam mi estis naŭjara, Paĉjo kaj mi eksciis, ke mia patrino havas stomakan kanceron.
Unue, mi ne komprenis, kaj tiam mia patrino klarigis al mi, ke ŝi devas iri al la kliniko, por ke oni forigu malsanon.
Mi iris vidi ŝin ĉiutage en la kliniko…
La palaco de Knossos
La plej antikva urbo de Eŭropo estas Knossos, sur la granda insulo Kreto apud Grekujo. Ĝi estis fondita jam en la Neolitika periodo, tio estas en la malfrua Ŝton-epoko. Knossos laŭ la antikvaj grekaj skribaĵoj estis la plej gr…