PSV 2019
Sua mãe padecera de uma amargura incurável. O mundo lhe
soava hostil; a vida, um massacre. Cultivava um espírito crítico, sombrio e
impiedoso. Educava os filhos com
reprimendas cortantes e apontava as pessoas com indisfarçável suspeição. Tinha
uma queda estética pela ironia e pelo pessimismo. Sabia escolher com finura a
palavra ferina. Sua mãe dizia, convicta: aqui é um lugar de puro sofrimento.
No entanto,
deixou-lhe por herança o gosto pelo anoitecer, junto ao mar; e pelo fascínio da música
de Mozart. Por isso, todos os anos, no dia das mães, ele ouve, com lágrimas nos
olhos, a Lacrimosa.
Tago de patrinoj
Lia patrino suferis de nekuracebla
angoro. La mondo sonis al ŝi malamika; la vivo, ia masakro. Ŝi kultivis ian
kritikeman, sombran, senindulgan spiriton. Edukis siajn gefilojn per mordaj
riproĉoj kaj montris la homojn kun klara suspektemo. Havis ian estetikan guston
por ironio kaj pesimismo. Sciis elekti kun subtileco la vundan parolon. Lia
patrino diradis, konvinkita: ĉi tiu estas loko de pura suferado.
Tamen, ŝi lasis al li kiel heredon la
plezuron de vesperiĝo ĉe la maro; kaj de la rava muziko de Mozart. Tial,
ĉiujare, okaze de la tago de patrinoj, li aŭdas, kun larmoplenaj okuloj, la Lacrimosa.