E-aranĝo servu ne nur por ĝiaj partoprenantoj, sed ĝi ĉiam ankaŭ estu signo eksteren kiu montras ke Esperanto funkcias por internacia komunikado ne nur sur interpersona nivelo, sed ankaŭ kiel lingvo por edukado, scienco, kulturo, ekonomio.
Tial E-aranĝo havu programon kiu kovras ankaŭ tiun publikan nivelon. Tio estas farebla per prelegoj, laborgrupoj, kursoj kaj kulturaj aktivecoj. Unu aranĝo kompreneble ne povas kovri ĉiujn aspektojn, sed necesas koncentriĝi pri iuj certaj temaroj. Oni bezonas ekzemple kompetentan preleganton kaj tio ja estas kostofaktoro.
Ju pli granda estas E-aranĝo, des pli facile estas oferti plurajn programerojn kiuj bezonas financadon. Se financaj rimedoj mankas, tiam necesas apliki proprajn fortojn, do ke la organizantoj mem transprenu laŭeble multajn taskojn ankaŭ rilate al la programo. Plej ofte tiam ankaŭ ofertas sin esperantistoj el aliaj landoj kiuj volas partopreni la aranĝon kaj pretas kontribui per propra aktiveco. Estas ekzemple aŭtoroj de libroj kiuj volas prezenti (kaj vendi) sian verkon dum la aranĝo. Tio povas senŝarĝigi la kason de la aranĝo.
La vespera kultura programo povas esti prezentata de diverslandaj partoprenantoj. Eblas ankaŭ inviti preleganton kiu ne parolas E-on. Tiam la prelego povus okazi kun interpretado al E-o. Tiu solvo kompreneble taŭgas nur por sufiĉe mallongaj kontribuoj. La organizantoj povas ankaŭ prepari skriban materialon kiu povas esti uzata en laborgrupoj.
Kaj nuntempe la uzado de elektronikaj rimedoj estas nemalhavebla. En pli fruaj epokoj oni havis lumbildprelegojn. Hodiaŭ tio estas videoprojekciaĵoj, laŭeble kun sono en Esperanto. Kaj eblas ankaŭ aŭdigi sonmaterialon, ekzemple de la Esperanta Retradio. Tie ja troviĝas abunde da materialo pri multaj temaroj. Lertaj organizantoj tiel povus kunmeti tre enhavoriĉan programon kun bonparola E-o.
Do estas grave ke en la organiza teamo por la aranĝo estu homo kiu kapablas prezenti la programerojn, do homo kiu bonege regas E-on kaj kiu ankaŭ elradias bonhumoron. Kompreneble tiu tasko povas esti dividita inter pluraj homoj, sed tio estus ideala situacio kiu nur malofte aperas.
Ekzistas ankaŭ E-aranĝoj kun politika aŭ religia karaktero, sed pri tiaj aranĝoj mi ĉi tie ne parolas. Mi ja parolas pri aranĝoj kiuj estas politike kaj religie neŭtralaj. Sed en tiaj aranĝoj oni ja povas pritrakti sociajn problemojn, ekzemple pri la rilatoj inter viroj kaj virinoj, pri la funkciado de familioj en diversaj landoj kaj pri la ĉiam interesa temo dumviva kleriĝo. Kompreneble en nia epoko la temo de la klimata ŝanĝo kaj la problemoj kiuj ekestas el tio, tre taŭgas kiel temo en E-aranĝo.
Homoj devas lerni dum la tuta vivo. Kaj E-o povas bonege helpi en tio. Tio estas ankaŭ funkcio de E-aranĝo kaj tial klerigaj programeroj tie ne manku.
La kvina parto sekvos post unu semajno.
Organizado de Esperanto-aranĝoj (4)