Ne ekzistas esperantlingvaj televidstacioj, sed tamen povas ekzisti esperantlingva realec-televido. La unua tia serio nomiĝas Esperanto Senlime kaj estis produktita de TEJO kun subteno de Eŭropa Unio. La unua epizodo spekteblos en la reto post iom pli ol monato.
Vojaĝkonkursoj estas unu el la variaĵoj de tiel nomata realec-televido – televida serio, dum kiu la partoprenantoj devas fari specifan vojaĝon, plenumante diversajn taskojn kaj defiojn. Konata ekzemplo estas la usona The Amazing Race, en kiu duopaj teamoj devas ĉirkaŭveturi la tutan mondon. En tiu serio aperis pli ol 400 epizodoj dum 36 sezonoj.
La esperantista variaĵo estas iom pli senpretenda. En la unua sezono de Esperanto Senlime, kies unua epizodo spekteblos la 18-an de majo, la 17 partoprenantoj vojaĝas el Roterdamo al Barcelono. La projekto estis financita de EU kadre de la programo Erasmus+ kaj realigita de TEJO.
– Origine la projekto daŭrigas la emon en TEJO realigi pli kaj pli amuzajn kaj frenezajn ideojn, kiun ni komencis per la muzikalaj projektoj. La ideo estas fari ion kion junuloj ĝuas kaj estas per kaj en Esperanto anstataŭ por Esperanto. Alivorte, fari ion por la komunumo, ne por varbi, instrui aŭ simile, rakontas Carlos Pesquera Alonso.
Li estas subvencipetisto de TEJO, kaj havis la ĉefan respondecon pri la produktado de la serio. La subvencion de 20 000 eŭroj ricevis TEJO kune kun siaj landaj sekcioj en Katalunio, Francio kaj Germanio kadre de la temo de interkulturo kaj zorgo pri medio. Patroprenis ankaŭ la landaj sekcioj en Pollando kaj Litovio.
La partoprenantoj veturas trajne per Interrail-karto, sed ankaŭ petveture. La vojaĝo daŭris dek tagojn, kaj kun helpo de lokanoj oni preparis taskojn kaj defiojn por la partoprenantoj en ses urboj en kvar malsamaj landoj.
– En ĉiu urbo la partoprenantoj devis alfronti defiojn por gajni poentojn; ankaŭ dum la vojaĝoj inter urboj. La partoprenantoj registris sin per poŝtelefonoj kaj kameraoj, materialo kiun ni uzas por munti la 16 ĉapitrojn de la serio, rakontas Carlos Pesquera Alonso.
Kiuj estis la partoprenantoj kaj kiel vi trovis ilin?
– Ĝenerale estas junuloj kiuj aktivas en la junulara esperantista movado, sed ne nure. Estis du komencantoj kaj unu denaskulo. TEJO afiŝis alvokon kaj homoj respondis. Kelkaj el ili estis rekte kontaktitaj, ĉar ni konsciis ke ili havas la perfektan profilon por la projekto. Ekzemple la komencantoj estis amikoj de esperantistoj, kiuj estis konvinkitaj de la ideo.
– Temas pri iom aventura projekto. Ĝi ne taŭgas por ĉia homo, ne ĉiu havas tiom da libera tempo, pro la streĉo de la vojaĝo, ktp. Ankaŭ, la mono ne estas tre alta por tiu defio. Ni sciis ke ni devas ŝpari per helpo de lokanoj gastigontaj nin parte aŭ tute.
Kion devis fari ĉiu partoprenanto? Ĉu ĉiu havas la samajn taskojn kaj defiojn?
– Defioj en la urboj estas puzloj, misteroj kaj ludoj. Ekzemple, en Roterdamo la partoprenantoj devis bicikle atingi lokojn por pretigi la diversajn defiojn. Unu estis antaŭ la CO, kie la tri unuaj teamoj kiuj kantis la Esperon ricevis poenton. Alia ekzemplo estis danci la bambon. Tie la poentoj iris al la teamoj kiuj dancis la bambon kun la plej granda kvanto de homoj.
– Ĉiu faras la saman vojaĝon kaj ni ne perdas partoprenantojn. En kelkaj el tiaj serioj tiel okazas. Sed ili ne nepre vojaĝas kune. Estas horo ekde kiam ili rajtas ekvojaĝi kaj ĉiuj povas organizi sian propran vojaĝon. Por tio, la partoprenantoj havis Interrail-bileton. Ili ankaŭ povis petveturi. Fakte, por unu el la vojaĝoj estis devige vojaĝi petveture. Tio estis speciale interesa, ĉar por pluraj estis la unua fojo petveturi.
Ne ĉiuj partoprenantoj estas spertaj esperantistoj, kaj la lingvaĵo en la serio sekve ne estas senerara, Carlos Pesquera Alonso rakontas.
– Temis pri vera uzo de Esperanto. Ne temas pri io skriptita, kiel kun la muzikaloj. Kaj tiel oni rimarkos kiel la junuloj uzas la lingvon en realaj situacioj. Tial ĝi malpli ĝustas, sed laŭ mi estas pli proksima al la junuloj kiuj povas interesiĝi partopreni en la movado.
La tuj aperonta unua sezono de la serio estis filmita pasintjare. Nun oni jam planas la sekvan sezonon, en kiu la partoprenantoj veturos inter Berlino kaj Vilno.
– Ni jam ricevis la aprobon de la subvencio. La diferenco estos la partoprenantoj, la itinero kaj precipe la sperto. Pasintjare ni faris plurajn erarojn, ĉar ni ne havis sperton. Tio estos videbla en la kvalito de la videoj, sono, grafikaĵoj, defioj, kaj tiel plu. Sed la kerno restos la sama: aventura vojaĝo por la partoprenantoj kaj amuzaj videoj por la komunumo.